وقتی ازدواج می کنید قرار است یک عمر با کسی سر کنید و همدم لحظه به لحظه اش باشید. قرار است با او آینده بسازید و به آرزوها برسید. اما هر کسی دارای این ویژگی ها نیست. برخی افراد، چه زن و چه مرد، روحیاتی دارند که زندگی با آنها واقعا سخت می شود. آنها اعصاب خرد کن هستند و از هر راهی که وارد شوید، با آنها به در بسته می خورید و بهتر است که از همان ابتدا قید ازدواج با آنها را بزنید و خود را به دردسر نیندازید.
در این مطلب برخی از این افراد را معرفی می کنیم و هشدار می دهیم که با ازدواج با آنها خود را بدبخت نکنید.
همسران بی مسئولیت
این افراد دیگران را به خاطر مشکلات و مسایل زندگی خود مسئول میدانند و آنها را سرزنش میکنند. آنها سهمی را که در ایجاد مشکلات داشتهاند به عهده نمیگیرند. مسئولیت خود را به دوش شما می اندازند و انتظار دارند همیشه زفت و رفت شان کنید. این آدم ها معمولاً داستانهای فراوانی از ظلم دیگران و مظلومیت خود دارند.به ندرت مستقیم و با صراحت عصبانیت و خشم خود را بیان میکنند در عوض مدام گله و شکایت میکنند و قیافه ناراحت به خود میگیرند.
وقتی به آنها عشق میورزید احساس میکنید که تلاش تان بیثمر است. آنها نمیتوانند به سادگی پذیرای عشق باشند و به آن متعهد بمانند. آنها عموما شما را به حال خود رها می کنند و بارشان را روی دوش شما می اندازند. همیشه چیزی هست که یک آدم بی مسئولیت را ناراحت کند. او همیشه بد عنق است. به جای این که تصمیم بگیرد و اقدام کند بیشتر وقتش را به گله و شکایت از روزگار و حوادث میپردازد.
همسران قربانی
آنها به حال خود تأسف میخوردند. همیشه دارند گله و شکایت میکنند و هیچ کاری در جهت بهبود اوضاع انجام نمی دهند. آنها فکر می کنند همه مقصر هستند و زمین و زمان به کامشان نبوده و همه چیز آنها را به سمت بدبختی سوق داده. درباره هر حرف امیدوار کننده ای گارد می گیرند و نه می آورند. آنها هزار دلیل دارند برای این که بدبختند و هیچ رقمه خوشبخت نخواهند شد. برخی از این افراد منتظر هستند تا شما یا دیگری نجاتشان دهد و برخی دیگر فقط احساس ترحم و همدردی دیگران و توجه آنها را میطلبند. از نگاه این افراد همیشه تقصیر همه چیز به گردن دیگری است آنان همواره والدین بچهها، همسر، معلمان، دوستان، جامعه و... را به خاطر بدبختی خود سرزنش میکنند. به موفقیت و خوشبختی دیگران حسادت میکنند و خود را با آنهامقایسه میکنند.
همسران خودخور
آنها خشم خود را بروز نمی دهند اما مرتب خودخوری می کنند، حرص می خورند، نق می زنند و درست نمی گویند دردشان چیست. آنان جملاتی به کار میبرند که ظاهراً خصومت آمیز نیست اما به طرزی غیر مستقیم، خصومت و تنفر خود را نسبت به شما بیان میکند این جملات به آنها کمک میکند تا ظاهر «غیر عصبانی» خود را حفظ کنند.
همسران خود ضعیف پندار
آنها همیشه آیه یاس می خوانند. خود را ضعیف می دانند و مرتب می گویند: «نمیتوانم»، «نمیشود»، «هرگز» و... محال است کاری به آنها واگذار شود و با قدرت و شهامت انجامش دهند. در کارشان مرتب می خواهند مرخصی بگیرند چون فکر می کنند خسته هستند و همه باید مراعات آنها را بکنند. آنها معمولاً انجام کارهای خود را به تعویق میاندازند چرا که به خود اعتماد کافی ندارند آنها امیدوارند که دیگران آنها را حمایت کنند و نجات دهند.
همسرانی که بالغ نشده اند
افراد نابالغ مسئولانه و سنجیده ندارند و خود را در جایگاه کودک قرار می دهند. طوری که شما به عنوان همسر آنها مجبور می شوید نقش والد را بپذیرید. آنها نه تنها وظایف شخصی خود را انجام نمی دهند بلکه مسئولیت های زندگی مشترک را هم به دوش نمی گیرند. در کارهای اقتصادی واقعا بی مسئولیتند. حساب دخل و خرج خود را ندارند، همواره از دیگران پول قرض میکنند، به لحاظ اقتصادی هیچ برنامهای ندارند و تمام پول خود را خرج خرید اجناس غیر ضروری میکنند.
با وجودی که می خواهند ازدواج کنند، اما اعتبار مالی مناسب این کار را ندارند. مرتب شغل عوض می کنند و هیچ شغلی را برای مدت قابل ملاحظهای نمیتوانند حفظ کنند و مدام بیکار میشوند. آنها وقتی قرض میگیرند به فکر پس دادن پول مردم نیستند یا پس دادن آن را به دیگران مثلا پدر و مادرشان واگذار می کنند و وقتی پول دارند، صبر میکنند تا تمام شود و بعد به فکر کار و تلاش دوباره میافتند. برخورد فرد یا مسایل اقتصادی و مالی یکی از بهترین نشانههای «بلوغ» است چرا که کودکان نه میتوانند پول بدست آورند و نه میدانند که چگونه خرج کنند.
همسران غیر قابل اعتماد
این افراد، قول میدهند و به آن عمل نمیکنند. همیشه همه چیز را فراموش می کنند. مسامحهکارند و دایم کارها را به تعویق میاندازند. نمیتوان روی آنها حساب کرد چرا که در گذشته به دفعات شما را مأیوس کردهاند. وقتی با چنین فردی سر و کار داشته باشید دایم باید کارهایش را به او یادآوری کنید. کارهای او را برایش انجام دهید و مدام به خاطر ندانم کاریهای او از دیگران عذرخواهی کنید و کارهای او را توجیه کنید. نمی توانید زندگی را به او بسپارید یا انتظار داشته باشید در غیاب شما از خانه و بچه و اوضاع روزمره مراقبت کند. او به هیچ وجه قابل اتکا نیست.
همسران غیر حامی
هدف از ازدواج، داشتن یک حامی عاطفی در زندگی است اما آدم هایی که حمایت گر نیستند و نمی توان به آنها اتکا کرد، یکی از کسانی هستند که به شدت روی اعصابتان راه می روند و به شما احساس ناکامی می دهند.
همسران بیانگیزه
فردی که بی انگیزه و بی هدف است، زندگی را باری به هر جهت خواهد گذراند. با او نمی توانید برای امروز و فردایتان برنامه ریزی کنید. او هیچ چیز از دنیا نمی خواهد و هر چه پیش آید، خوشاید سر می کند. اغلب منتظر است کسی از راه برسد و به او انگیزه بدهد تا این که بتواند کاری انجام دهد. باید همیشه او را هل بدهید و عین یک کودک برای انجام امور عادی زندگی، تشویقش کنید. هیچ هدف و سمت و سوی خاصی را در زندگی دنبال نمیکند. به سختی برای آینده برنامهریزی میکند. تصمیمگیری در مورد همه چیز را به بعد موکول میکند. از روبرو شدن با مشکلات و حل آنها سرباز میزند. همیشه منتظر است تا شانس به او رو کند.