مغز انسان وجود خداوند را درک می کند

محققان دانمارکی مغز انسان را در زمان دعا و صحبت کردن با خدا از طریق اسکن مغز مورد بررسی قرار دادند.

نتایج اسکن نشان داد که در هنگام دعا و نیایش با خدا، فعالیت مغز انسان مشابه زمانی است که با یک دوست صمیمی گفتگو می کند.

برای انجام این مطالعه 20 داوطلب انتخاب شدند و از آنان خواسته شد یک بار به خواندن یک دعای مذهبی و یک بار به خواندن یک متن اجتماعی بپردازند. نتایج نشان داد که در هنگام خواندن دعا و نیایش با خدا قسمت هایی از قشر پیشانی مغز فعال می شود.

به گفته محققان، این قسمت از مغز داوطلبان در هنگام صحبت با شخصیت های خیالی مانند بابانوئل غیر فعال بوده است. بنابراین مشخص شد که داوطلبان بابا نوئل را شخصیتی خیالی و خداوند را موجودیتی واقعی و قطعی می دانند.

مطالعات قبلی نشان داده بودند که قشر پیشانی مغز در انسان ها در هنگام تعامل با اجسام بی جان نیز فعال نمی شود. زیرا مغز از چنین اجسامی انتظار عکس العمل ندارد و به همین دلیل نیازی برای فکر کردن و تمرکز بر آنها احساس نمی کند.

محققان در نهایت اعلام کردند افراد در هنگام دعا و نیایش بر این باورند که در حال صحبت با شخصی خاص هستند و انتظار عکس العمل، انگیزه قوی در آنها ایجاد می کند.

نتایج این مطالعه از نظر دین مسیحیت نشانه ای از قطعیت وجود خداوند است.