هورمونهای افزایش وزن
اضافه وزن گاها هیچ ارتباطی با کالری مصرفی یا ورزش ندارد. در بسیاری از موارد، مشکل به سطح هورمون‌ها برمی‌گردد.
اضافه وزن گاها هیچ ارتباطی با کالری مصرفی یا ورزش ندارد. در بسیاری از موارد، مشکل به سطح هورمون‌ها برمی‌گردد. تحقیقات مرتبط با این پارادایم متغیر هنوز به نتیجه قطعی دست نیافته‌اند و به مطالعات بیشتری نیاز دارند. اما مشاهده تاثیر آن بر وضعیت بیماران نشان می‌دهد که می‌توان به تاثیر درمانی آن امیدوار بود. کنترل هورمونهای افزایش وزن نقش قابل‌توجهی در کاهش وزن بیماران خانم دارد. به احتمال زیاد با برخی از اثرات هورمون‌ها بر وزن خود آشنا هستید. به عنوان مثال، عدم تعادل تیروئید و انسولین باعث بروز مشکلات متعدد در بدن می‌شود. بعضی از این هورمون‌ها فراتر رفته و شما را از داشتن اندام دلخواه‌تان محروم می‌سازند. اگر می‌خواهید جلوی هورمونهای اضافه وزن را بگیرید، با درس زیست‌شناسی ما همراه باشید.
1. لیپتین
لیپتین در واقع هورمونی است که به شما می‌گوید چه هنگامی سیر شده‌اید. در شرایط عادی این هورمون از سلول‌های چربی آزاد می‌شود، سپس از طریق جریان خون به مغز رفته و سیگنال سیری را ارسال می‌کند. عملکرد آن به میزان مصرف قند فراکتوز وابسته است. این قند در میوه‌ها و غذاهای فرآوری‌شده یافت می‌شود. وقتی میزان کمی فراکتوز مصرف می‌کنید، مشکلی نخواهد بود. اما وقتی که بیش از میزان توصیه‌شده، مثلا بیش از 5 میوه در روز مصرف می‌کنید، میزان فراکتوز در بدن شما بالاتر از میزان مور نیاز خواهد شد و کبدتان نخواهد توانست به سرعت از آن برای سوخت و ساز بدن استفاده کند. در نتیجه، بدن شروع به تبدیل آن به چربی می‌کند. همچنین وقتی که سطح چربی موجود در خون بالا می‌رود، به همان اندازه نیز درصد هورمون لیپتین در خون شما بالا می‌رود. هرگاه میزان یک هورمون در خون بیش از حد بالا برود، بدن نسبت به پیام‌های آن مقاومت نشان می‌دهد. به همین دلیل، مغز پیام سیر شدن را دریافت نمی‌کند و شما همینطور به خوردن ادامه می‌دهید و وزن اضافه می‌کنید.
2. کورتیزول
هورمون کورتیزول که به آن هورمون استرس نیز می‌گویند، بیشترین تاثیر را بر افزایش وزن شما دارد. وقتی که سطح کورتیزول در بدن افزایش می‌یابد، سبب تبدیل قند خون به چربی می‌شود. به همین دلیل، کاهش میزان استرس می‌تواند به شما کمک کند تا سطح هورمون چربی‌ساز را در بدن خود کنترل کنید.
3. استروژن
با اینکه استروژن یک هورمون زنانه است، می‌تواند در تشکیل چربی نیز نقش قابل‌توجهی داشته باشد. اگر سطح استروژن در بدن نرمال باشد، با تولید انسولین کافی کمک خواهد کرد که لاغر بمانید. انسولین هورمونی است که قند خون شما را مدیریت می‌کند. در این صورت، اگر سطح استروژن در بدن کاهش یابد، انسولین به یک ماشین افزایش وزن بدل خواهد شد. وقتی غذا می‌خورید قند خونتان افزایش می‌یابد. اما انسولین باعث کاهش آن می‌شود. زمانی که انسولین خوب عمل می‌کند، یعنی نه زیاد و نه کم ترشح می‌شود، میزان محدودی گلوکز برای کبد، میزان زیادی به عضلات برای سوخت و ساز و درصد کمی برای ذخیره در سلول‌های چربی فرستاده می‌شود. هنگامی که سالم هستید و وزن مناسبی دارید پانکراس شما میزان مناسبی انسولین ترشح می‌کند. اما زمانی که سطح هورمون استروژن بالا می‌رود، بدن شما در مقابل انسولین مقاوم می‌شود. به همین دلیل انسولین دیگر قادر نخواهد بود کنترل مناسبی روی گلوکز داشته باشد و قند در خونتان باقی می‌ماند و سپس به‌عنوان چربی ذخیره می‌شود.
یکی از دلایلی که موجب افزایش استروژن در بدن می‌شود، مصرف گوشت است. شما با خوردن گوشت فیبر زیادی به دست می‌آورید؛ تحقیقات نشان می‌دهد که گیاه‌خواران دو برابر بیشتر از همه‌چیزخواران فیبر دریافت می‌کنند. از آنجایی که فیبر به تنظیم عملکرد بدن کمک کرده و استروژن اضافی را از بدن خارج می‌کند، کاهش مصرف فیبر باعث افزایش سطح استروژن در بدن خواهد شد.
گوشت حیوانات سرشار از استروژن، آنتی بوتیک و سموم است که تمامی آن به بدن شما انتقال می‌یابد. وقتی گوشت این حیوانات را می‌خورید، این مواد وارد بدن شما
شده و می‌توانند مانند استروژن عمل کنند و در نتیجه، موجب افزایش وزن شما شوند.
4. ژینو-استروژن
بدن شما به صورت روزانه با انواع آفت‌کش‌ها، علف‌کش‌ها، مواد غذایی که به لحاظ ژنتیکی اصلاح شده‌اند و شش نوع هورمون مصنوعی در گوشت مواجه می‌شود. همچنین این مواد سمی در انواع کرم‌های صورت، داروها، مواد غذایی فرآوری‌شده، مواد آرایشی و غیره نیز یافت می‌شوند.
بسیاری از این سموم در بدن همانند استروژن عمل می‌کنند. متخصصان معتقدند که قرار گرفتن در معرض این سموم عامل بلوغ زودرس دختران و بروز ویژگی‌های زنانه مانند رشد سینه در پسران می‌شود. این سموم که ژینو-استروژن نامیده می‌شوند، با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های خطرناک مانند سرطان سینه، سرطان تخمدان و آندومتریوز در ارتباط هستند.
منبع: prevention
