Monday, 23 December 2024

مدل خوابیدن وآلزایمر

  • Monday, May 22 2017

با دانستن بهترین مدل خوابیدن از آلزایمر پیشگیری کنید

آیا شما تابحال به این فکر کرده اید که چجوری بخوابید بهتر است؟ در این مطلب علمی از بهترین مدل برای خوابیدن که برای سلامت مغز هم مفید است آگاه می شوید.

به گزارش روی خط رسانه های خبرگزاری برنا، پژوهش محققان دانشگاه استونی‌بروک و دانشگاه روچستر آمریکا نشان داد که خوابیدن به پهلو به جای خوابیدن به پشت و یا روی شکم، می‌تواند در کمک به کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر و دیگر بیماری‌های عصبی نقشی داشته باشد.

به گفته دانشمندان، خوابیدن به پهلو موجب باز شدن گذرگاهی در مغز به نام مسیر glymphatic شده که دفع مواد زائد و دیگر مواد شیمیایی را از این مسیر مهیا می‌کند.

به گفته دگتر میکن ندرگارد از دانشگاه روچستر، این بسیار جالب است که حالت خوابیدن به پهلو در حال حاضر محبوب‌ترین حالت بین انسان‌ها و اکثر حیوانات -حتی در دنیای وحش- است و به نظر می‌رسد که ما خود را با حالت خوابیدن به پهلو تطبیق داده‌ایم تا مواد زائد متابولیک که در زمان بیداری در مغز تولید می‌شوند، با بیشترین اثربخشی پاکسازی شوند.

تحقیقات این تیم سالها پیش زمانی که از فناوری ام‌آرآی برای مشاهده مسیر glymphatic در جوندگان (موش‌ها) استفاده می‌کردند، آغاز شد.

آنها دریافتند که فرآیند پاکسازی مواد زائد – شستشوی مغز با مایعات تمیزکننده مغزی نخاعی (CSF) و مایع میان بافتی (ISF) – در هنگام خواب دارای بیشترین اثربخشی است.

آنچه که از طریق مسیر glymphatic تخلیه می‌شود، آمیلویدهای بتا و پروتئین‌های تائو هستند که در صورت انباشته شدن در مغز، مضر می‌شوند.

محققان در این پژوهش از فناوری ام‌آرآی و مدلسازی جنبشی جهت اندازه‌گیری نرخ تبدیل مایعات CSF و ISF در جوندگانی که مواد خواب‌آور به آنها خورانده شده و در حالت‌های به پهلو، به پشت و روی شکم خوابیده بودند، استفاده کردند. آن‌ها با استفاده از فناوری میکروسکوپ فلورسنت و رهگیری رادیواکتیو دریافتند که عملکرد مسیر glymphatic در زمان به پهلو خوابیدن این حیوانات از راندمان بهتری برخوردار بود.

دکتر ندرگارد می‌گوید: نتایج این تحقیقات اثبات تازه‌ای بر این موضوع است که خواب دارای یک عملکرد دفع مواد زائد است.

به گفته وی بسیاری از بیماری‌های زوال عقلی به اختلالات خواب مانند مشکل به خواب رفتن مربوط بوده که نشان می‌دهد چنین اختلالاتی ممکن است از طریقی به مواد زائد مغز که به خوبی تخلیه نشده‌اند، مربوط باشند.

تحقیقات کنونی تنها بر روی موشها انجام شده و به آزمایش‌های بیشتر برای تعیین امکان تعمیم دادن این یافته‌ها بر روی انسان نیاز است.

این تحقیق در مجله Neuroscience منتشر شده است.