ارتباط رنگ صورت با احساسات
بسیاری از ما میدانیم زمانی که قصد داریم احساساتمان را پنهان کنیم، حالتهای ساده صورتمان میتواند ما را لو دهد. ما در شناسایی احساسات دیگران با استفاده از حالات صورتشان نسبتا تبحر داریم؛ خواه اخم یا بالارفتن گوشههای لب باشد و خواه بالاانداختن ابروها؛ اما تحقیقات جدید نشان میدهند چهره ما کارهایی فراتر از این را انجام میدهد و بدون اینکه عضلات صورت خود را حتی یک میلیمتر جابهجا کنیم، تنها با رنگ صورت میتوانیم احساس واقعی خود را بروز دهیم. بر اساس مطالعات انجامشده در دانشگاه ایالت کولومبوس آمریکا، ما تا حدود 75درصد میتوانیم دقیقا احساسات افراد را صرفا با تغییر رنگ صورتشان شناسایی کنیم. دانشمندی به نام «الکس مارتینز» و همکارانش با دستهبندی صدها عکس از حالات مختلف صورت با رنگهای متنوع و تجزیه و تحلیل رایانهای آنها، دریافتند که احساسات مختلف، الگوهای رنگی گوناگونی را شکل میدهند و این الگوها تقریبا مشابه و فارغ از جنسیت، نژاد و رنگ پوست هستند. محققان در آزمایش بعدی الگوهای رنگی متفاوتی را به حالتهای مختلف صورت نسبت دادند؛ مثلا یک رنگ به حالت شادی در صورت اختصاص داده شده و از 20 شرکتکننده در این آزمایش خواستند احساس منتقلشده در عکس را حدس بزنند. 70درصد شرکتکنندگان تنها بر اساس رنگ تصویر توانستند بهدرستی احساس شادی را حدس بزنند؛ عکسها در 75درصد موارد غم و در 65درصد موارد نیز خشم را منتقل میکردند.
همچنین مارتینز و گروهش یک الگوریتم رایانهای را برای تشخیص احساسات طراحی کردند. این الگوریتم با دقت بسیار بالاتر از انسان میتوانست احساسات را تشخیص دهد؛ بهطوریکه دقت آن در شناسایی احساس شادی 90درصد، خشم 80درصد و غم 75درصد بود. مارتینز میگوید در همه جای صورت کمی رنگ وجود دارد؛ مثلا احساس تنفر با رنگ زرد -آبی اطراف دهان و رنگ سبز -قرمز روی بینی و پیشانی شناسایی میشود. الگوهایی از رنگبندی صورت شناسایی شده که هر کدام مختص به یک حس هستند. این الگوهای رنگی، بهدلیل بروز تغییرات ساده ناشی از تحریک سیستم عصبی در جریان خون یا ترکیبات آن به وجود میآیند. ما بهصورت آگاهانه یا ناآگاهانه، نهتنها این تغییرات رنگ صورت را درک میکنیم، بلکه آنها را برای شناسایی صحیح احساسات دیگران هم بهکار میگیریم.