کنار آمدن با رقابت خواهر و برادری
-
بزرگ منشانه رفتار کنید.
سعی کنید برای مخالفت‌ها و نقاط متضاد راه حلی پیدا کرده و بلوغ خود را نشان دهید. به این نکته توجه کنید که موضوعی که بر سر آن اختلاف دارید چقدر بزرگ و مهم است. اگر موضوعی بسیار بااهمیت است و یک و یا هردوی شما را تحت تأثیر قرار داده، باید سعی کنید برای یکدیگر وقت گذاشته و صحبت کنید.
- سعی کنید از جملات تأثیرگذار مانند «ما خواهر و برادریم، نباید مثل سگ و گربه باهم دعوا کنیم. بیا باهم راجع بهش صحبت کنیم. اول تو شروع کن!» استفاده کنید. اینکه می‌خواهید ابتدا طرف مقابل صحبت را شروع کند نشان دهنده این است که واقعاً می‌خواهید مشکل را حل کنید نه اینکه صرفاً به دنبال غر زدن باشید.
- اگر موضوع پیش آمده خیلی بزرگ نیست، اجازه دهید بدون سروصدا و مشکل خاصی حل شود. خواهرها و برادرها دعوا و مرافعه‌های کوچک دارند، اما به این معنا نیست که برای هم اهمیتی قائل نیستند و یا یکدیگر را دوست ندارند.
-
کمی فضای شخصی برای خود ایجاد کنید.
گاهی اوقات، چون شما از قبل حساس و یا تحت استرس موضوع دیگر هستید ممکن است باعث ایجاد جروبحث و یا دعوا شود. سعی کنید بفهمید که چه زمانی حساس و تحت فشار هستید و در این زمان‌ها کمی به خود اجازه دهید که تنها باشید و ذهن و احساسات خود را جمع و جور کنید. اینکار به شما کمک می‌کند که کنترل خود را حفظ کرده و حرف‌هایی نزنید که بعداً پشیمان شوید.
- برای چند دقیقه به تنهایی جایی بروید و سعی کنید افکارتان را جمع کرده و آرامشتان را حفظ کنید. حتی می‌توانید خانه را ترک کرده و یا به دیدن دوست خود بروید.
-
سازش کنید.
اگر کاری می‌کنید که باعث ناراحتی آنها می‌شود، سعی کنید راهی برای انجام ندادن آن پیدا کنید. به آنها کمک کنید و نشان دهید که واقعاً قصد دارید با آنها کنار بیایید. این که بخشی از وجودتان و رفتارهایتان را برای کنار آمدن با اطرافیان تغییر دهید موضوعی طبیعی و منطقی است؛ و خواهر و برادرتان نیز از این قاعده مستثنی نیستند.
- زمان و مکانی را برای صحبت انتخاب کنید که هردوی شما آرام هستید. به اینکه حاضر هستید چقدر سازش کنید و اصطلاحاً کوتاه بیایید خوب فکر کنید. در مورد ابراز احساسات و بیان افکار خود (بدون اینکه توهین آمیز باشد) صادق باشید و هنگام صحبت طرف مقابل خوب گوش دهید.
- اگر هر دو به توافق رسیدید، دیگر چانه زدن و بحث درباره آن را کنار بگذارید.
-
به دنبال راه حل باشید.
در حالی که فریاد زدن و مقصر نشان دادن دیگران وسوسه انگیز است، اما حل کردن مشکل هدف اصلی است. بیشتر بر چیزهایی که باعث میشوند از رابطه سالم با خواهر و یا برادر خود لذت ببرید تمرکز کنید تا به موضوع بردن بحث و پیروز شدن. بدانید که برای اینکه اینکار (صحبت و مذاکره راجع به موضوع) نتیجه دهد، هردو طرف باید چیزهایی روی میز گذاشته و باهم تعامل داشته باشند؛ به این فکرنکنید که این صحبت‌ها را به سمتی ببرید که خودتان می‌خواهید و بیشترین نفع را از آنها ببرید.
- به خاطر چیزهایی که انجام داده‌اید و باعث رنجش خواهر یا برادرتان شده عذرخواهی کنید. «ببخشید که اذیتت کردم!» «نمیدونستم نیومدن به جشن تولدت میتونه ایننقدر ناراحتت کنه، ببخشید که نتونستم خودمو برسونم.»
-
از مطرح کردن مشکلات هنگام شادی پرهیز کنید.
تعطیلات، جشن تولد، سالگردها، مراسم عروسی و دورهمی‌های خانوادگی زمان مناسبی برای صحبت راجع به مشکلاتتان با خواهر یا برادرتان نیست. مطرح کردن چنین موضوعاتی می‌تواند باعث ایجاد احساسات منفی شده و روز همه را خراب کند. به علاوه، سایر اعضای خانواده و فامیل که در این مسئله نقشی نداشته‌اند نیز نباید راجع به دعوا بین شما بشنوند و در آن دخالت کنند. به جای اینکار، سعی کنید از بودن با خانواده خود لذت ببرید.
- اگر حس می‌کنید که مشکلات با خواهر یا برادرتان ممکن است بر لذت بردن از آن جشن تأثیر بگذارد، زمانی را برای صحبت با آنها درنظر بگیرد تا مطمئن شوید که گِله و شکایت شما مطرح خواهد شد. می‌توانید برای جلوگیری از نشخوار فکری، چیزهایی که می‌خواهید راجع به آنها صحبت کنید را روی کاغذ بنویسید.
- به خود یادآور شوید که قرار است از این اتفاق خاطرات خوشی داشته باشید و بر ساختن این خاطرات تمرکز کنید. مطمئناً دلتان نمی‌خواهد که بعداً با احساسات بد این رویداد را به خاطر بیارید.
-
از اینکه والدین‌تان را مجبور کنید طرف کسی را بگیرد دوری کنید.
اینکار رایجی است که خواهر یا و برادرها سعی دارند پدر و مادر را وارد مشکلاتشان کرده تا مشخص کنند حق با چه کسی است. اما اینکار هم در حق والدین و هم در حق خواهر و یا برادرتان ناجوانمردانه است. تا جایی که دعوا و مشکلتان حاد و خطرناک نشده سعی کنید والدین را وارد ماجرا نکنید.
حل کردن مشکل با والدین
-
آرامش خود را حفظ کنید.
اگر از دست یکی از والدین خود ناراحت شدید، به خود فرصت آرام شدن دهید. مؤدبانه بهانه‌ای جور کنید و به اتاق دیگر رفته و یا از خانه خارج شوید. برای کسب راحتتر آرامش و کنترل احساسات، تمرینات تنفس عمیق را امتحان کنید.
- برای ۴ ثانیه از طریق بینی دم انجام دهید. ۷ ثانیه نگه دارید. سپس از طریق بینی و دهان به مدت ۸ ثانیه بازدم انجام دهید. اینکار را تا زمانی که احساس آرامش کنید ادامه دهید.
-
از جملات «من» استفاده کنید.
محترمانه رفتار کنید و از زبانی استفاده کنید که احتمال بی‌احترامی و «برخوردن» به والدین‌تان را کاهش دهد. اگر از جملات با «تو/شما» استفاده کنید ممکن است آنها عصبانی شوند. جملات با «من» می‌توانند احساسات و افکار شما را بدون ایجاد حس بی‌احترامی بیان کنند. اگر از جملاتی که با «تو» یا «شما» شروع میشوند استفاده کنید، ممکن است باعث ایجاد حس «جر و بحث» و «جدل» شود.
جملات «من» به شما امکان می‌دهند که احساسات خود را بیان کنید و با احترام با پدر و یا مادر خود مخالفت کنید.
- این را امتحان کنید: «وقتی میخواین گوشی منو چک کنید، حس میکنم به من اعتماد ندارید؛ درحالی که من سعی دارم از قوانین پیروی کنم.» یا «واقعاً به خاطر این که ازم میخواین به دانشگاهی که شما رفتین برم، تحت فشارم. لطفاً اجازه بدین خودم در این مورد بیشتر فکر و تصمیم گیری کنم.»
-
گوش دادن فعالانه را تمرین کنید.
شاید یکی از مهم ترین دلایلی که شما با والدین خود دعوا می‌کنید این است که هیچکدام از شما احساس نمی‌کند «شنیده شده است». اگر حس می‌کنید که مشکل اینجاست، و به شما اجازه داده شده که احساسات خود را بیان کنید، این لطف را با گوش کردن به صحبت‌های طرف مقالبتان جبران کنید. از استفاده از طعنه و کنایه هنگامی که از چیزی ناراحت و یا با آن مخالف هستید، اجتناب کنید. قدم‌های زیر را برای بهبود مهارت گوش کردن خود استفاده کنید:
- مواردی که حواس شما را پرت می‌کنند، حذف کنید. (مثلاً: تلفن یا تلویزیون را خاموش کنید)
- رو به والدین خود بنشینید و گاهاً تماس چشمی برقرار کنید.
- از زبان بدن خود استفاده کنید. دست به سینه ننشینید و پاهای خود را نیز جمع نکنید و کمی به سمت مخاطب خود خم شوید.
- قبل از جواب دادن صبر کنید که حرف طرف مقابل تمام شود.
- با پرسیدن سؤال راجع به گفته آنها مطمئن شوید که منظور آنها را به خوبی درک کرده‌اید.
-
به یاد داشته باشید که آنها شما را دوست دارند.
اگر نوجوان هستید و با پدر و یا مادر خود مشکل دارید، ممکن است حس کنید که درگیر یک «جنگ» هستید. هرچقدر که با آنها مشکل دارید و خیلی کم آنها را می‌بینید، آنها شما را دوست دارند و در قلبشان بهترین‌ها را برای شما می‌خواهند. ممکن است حس کنید که در دوطرف مقابل قرار دارید، اما آنها بهترین‌ها را برایتان آرزو می‌کنند.
از محیط خارج از خانواده کمک بگیرید.
-
این را بدانید که همه خانواده‌ها مشکل دارند.
درحالی که تلویزیون گاهاً خانواده ایده آلی را به تصویر می‌کشد که هیچ مشکلی ندارد، اما این نمایشی درست از زندگی عادی نیست. بسیاری از خانواده‌های معمولی مشکلاتی از قبیل استرس، سوء تفاهم، ناامیدی، آسیب دیدن، خشم و عدم ارتباط را تجربه می‌کنند. داشتن بحث و مشکل با عضوی از خانواده بخش عادی از زندگی است که در سالمترین خانواده‌ها نیز رخ می‌دهد. هرچند که این موضوع بسیار عادی و نرمال است، احتمالاً احساساتی نظیر غم، آسیب دیدگی، خشم و نا امیدی را تجربه می‌کنید.
- ممکن است بحث و جدل به خاطر رفتار نامناسب یکی از اعضای خانواده با دیگری رخ دهد که این رفتار از مشکلی قدیمی و حل نشده و یا سایر مسائل خانواداگی دیگر نشئت بگیرد.
- ممکن است شما روشهای کنار آمدن با استرس و مشکلات خانوادگی را فراگرفته باشید اما همچنان در خانواده رفتارهای ناسالم وجود داشته باشند. در واقع باید همه اعضای خانواده سعی کنند با همکاری یکدیگر مشکلات را حل کرده و روشهای نامناسب کنترل استرس و یا جدل را اصلاح نمایند.
- اگر خانواده شما دارای مشکلات روانی، سوء مصرف مواد مخدر و یا سایر مسائل مزمن است، استفاده از درمانگر را درنظر بگیرید تا بتوانید راهکارهایی برای کنار آمدن با این مسائل پیدا کنید.
اگر اعضای خانواده مشتاق بودند، با یکدیگر نزد درمانگر بروید.
-
فردی را خارج از طرفین دعوا برای میانجه‌گری پیدا کنید.
کمک گرفتن از شخص ثالث بیطرف می‌تواند برای کنار آمدن با دعواهای خانوادگی به شما کمک کند. مطمئن شوید کسی که از او کمک می‌خواهید بدون جهت گیری به شما گوش داده و اعتماد به نفس شما را خدشه دار نمی‌کند. هنگامی که اتفاق ناگواری پیش می‌آید خود را نزد آنها «تخلیه کنید» و از آنها برای مرتب کردن احساسات خود کمک بخواهید.
- صحبت با کسی که خود درگیر این دعوا نیست می‌تواند برای تخلیه احساسات منفی به شما کمک کند. هرچند، کمک گرفتن از شخص سوم دیدگاه دیگری را پیش چشم شما آورده و درنتیجه خواهید توانست مسئله را از زاویه دیگری ببینید. ممکن است آن فرد حس کند که رفتار شما غیرمنطقی است و این نکته را به شما گوشزد کرده و برای پایان دادن به مشکلی که شما آنرا طولانی کرده‌اید به شما کمک کند.
-
به طور مرتب از روشهای خودمراقبتی استفاده کنید.
وقتی مشکلی در خانواده‌تان وجود دارد، باید به احساسات و عواطف خود نیز رسیدگی کنید. حتی ممکن است بعد از دعوا با خانواده‌تان حس نکنید که چقدر تحت استرس و فشار هستید، اما مطمئناً مغز و بدن شما اثرات این موضوع را حس می‌کنند. استرس می‌تواند باعث تصمیم گیری‌های عجولانه و اشتباه شده و حتی سلامت فیزیکی شما را به خطر بیندازد. با مراقبت از بدن و ذهن خود با این استرس مقابله کنید.
- کاری را انجام دهید که باعث آرامش و تسکین شما می‌شود. این کار می‌تواند دویدن، حمام آب گرم، بازی کردن با حیوان خانگی، فیلم دیدن با دوستان و یا رفتن به آرایشگاه و مانیکور و پدیکور کردن باشد.
-
استفاده از خانواده درمانی را درنظر بگیرید.
فردی متخصص در این زمینه می‌تواند منشأ مشکل را پیدا کرده و به شما و خانواده‌تان برای حل کردن آن کمک کند. مراجعه به درمانگر و همکاری با یکدیگر برای حل کردن مشکل می‌تواند باعث بهبود کیفیت روابطتان شود. متخصص خانواده درمانی فردی است که در زمینه مشکلات خانوادگی و روشهای حل کردن آنها با درنظر گرفتن تفاوت‌های فرهنگی، اعتقادی و فکری و اثر این موارد بر نحوه برخورد با مشکلات تخصص دارد.
- خانواده درمانی معولاً طی زمانی کوتاه انجام شده و بر بهبود روابط میان اعضای خانواده تمرکز دارد. همچنین می‌تواند برای شناسایی و حل کردن اختلالات موجود در خانواده و حفظ انسجام آن کمک کند.
-
صبور باشید.
یادگیری راههای بهتر برای بیان کردن افکار، احساسات و نظرات بدون آسیب زدن به عزیزان فرآیندی زمانبر است. سعی کنید هنگامی که همه چیز مرتب نیست آرامش خود را حفظ کرده و غمگین نشوید. در عین حال به دنبال نشانه‌های بهبود روابط و روشهای کنار آمدن با مشکلات در خانواده خود باشید.
