اینکه ما بتوانیم با فردی دیگر رابطه عاطفی سالمی برقرار کنیم بسیار مهم‌تر از صرف برقراری ارتباط است. بسیاری از افراد صرف‌نظر از توجه به سلامت روابط خود، فقط به دنبال برقراری ارتباط یا ازدواج با جنس دیگر هستند، بگذریم از اینکه همه می‌گویند «یک رابطه عاطفی خوب می‌خواهم». وقتی که ما یک رابطه عاطفی نا‌سالم را به همان شکل ادامه می‌دهیم، دیر یا زود از آن رابطه آسیب می‌خوریم و چه بسا مجبور به ترک رابطه می‌شویم. داشتن یک رابطه عاطفی سالم یکی از مهم‌ترین مسائل زندگی است که باید بسیار برای آن وقت و انرژی صرف کنیم زیرا تاثیر بسیار زیادی بر زندگی و روان ما دارد. در این مقاله می‌خواهیم چندی از ویژگی‌های یک رابطه عاطفی سالم را خدمت شما شرح دهیم که در نظر گرفتن آنها می‌تواند کمک شایانی به شما بکند:
۱- در یک رابطه عاطفی سالم، طرفین از یکدیگر انرژی مثبت دریافت می‌کنند. در روابط عاطفی سالم تمامی هیجانات چه مثبت و چه منفی، می‌توانند حضور داشته باشند اما آنچه بسیار اهمیت دارد این است که دو طرف رابطه بر یکدیگر تاثیر هیجانی مثبتی بگذارند. در روابطی که پر از ناراحتی، شکایت، رنجش، خشم و متمرکز بر اختلافات و تفاوت‌ها است، هرگز نمی‌توان شادی و سرزندگی را برای مدتی طولانی تجربه و حفظ کرد. در روابط عاطفی سالم وقتی زن و مرد رابطه در کنار هم قرار می‌گیرند، حتی اگر حال خوشی نداشته باشند هم به‌خاطر تاثیرگذاری مثبت طرف مقابل حالشان تغییر می‌کند. البته ناگفته نماند که قرار نیست این اتفاق همیشه رخ دهد و گاهی میان دو طرف بحث اتفاق می‌افتد یا هر دو طرف حال خوشی ندارند و... اما غالبا این‌طور خواهد بود که رابطه به هر دو طرف احساس شادی و آرامش بیشتری می‌دهد. این انرژی مثبت خود به خود به وجود نمی‌آید، بلکه ناشی از مهارت‌های برقراری ارتباط دو طرف در رابطه است که باعث می‌شود به یکدیگر انرژی مثبت، شادی و آرامش منتقل کنند، مانند مهارت گوش دادن فعال یا گفت‌وگوی موثر.
۲- در یک رابطه عاطفی سالم، افراد با هم اختلاف نظر دارند و به راحتی می‌توانند با هم درباره تفاوت‌هایشان صحبت کنند. اگر در رابطه‌ای دو طرف رابطه نتوانند اختلاف نظر یا تفاوت‌های خود را بیان کنند رابطه به قالب انکار و عدم پذیرش می‌رود، در این‌صورت وابستگی، پنهانکاری، شرم و ترس از جدایی رخ می‌دهد. با وجود این تبعات رابطه آلوده شده و احتمال جدایی بسیار بالا می‌رود. در روابط سالم دو طرف رابطه می‌توانند نظری مخالف یکدیگر داشته باشند یا با هم تفاوت‌هایی داشته باشند، اما با پذیرش یکدیگر به رابطه خود ادامه دهند. در بسیاری از موارد، آنچه روابط را به هم می‌زند تفاوت‌های افراد نیست، بلکه عدم پذیرش یکدیگر و عدم همدلی با یکدیگر است. آنچه یک رابطه را سالم نگه می‌دارد در حقیقت این است که دو طرف بدانند که تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند، این تفاوت‌ها را بشناسند، یکدیگر را با این تفاوت‌ها بپذیرند و با هم همدلی کنند. البته گاهی این تفاوت‌ها آنقدر فاحش است که موجب می‌شود دنیای طرفین به کلی با هم تفاوت داشته و قابل جبران نباشد، در این‌صورت اصلا بهتر است که رابطه‌ای شکل نگیرد.
۳- نقش حرمت و احترام در روابط عاطفی سالم بسیار پر‌رنگ است. یکی از مهم‌ترین ارکان رابطه سالم حفظ حرمت، حریم و احترام یکدیگر است. توهین و بی‌احترامی به یکدیگر، تجاوز به حریم و خط قرمز‌های یکدیگر و خدشه‌دار کردن حرمت‌ها رابطه را آلوده می‌کنند. بسیاری از افراد بی‌احترامی و توهین به یکدیگر را صمیمیت می‌دانند، چنین کاری هرگز صمیمیت نیست، بلکه صمیمیت سالم رابطه را نیز از بین می‌برد. بنابراین، اگر می‌خواهید رابطه عاطفی سالمی داشته باشید، به خط قرمز‌های یکدیگر که فردیت و ارزش فردی را مشخص می‌کنند، تجاوز نکنید، با یکدیگر محترمانه صحبت کنید، یکدیگر را تحقیر نکنید و به هم برچسب‌های منفی نزنید، به آزادی‌های اولیه و قوه اختیار یکدیگر احترام بگذارید، اصولی برای رابطه تعریف کنید و هر دو طرف به آن پایبند بمانید.
۴- در روابط عاطفی سالم، طرفین حامی یکدیگر هستند. حمایت کردن، پذیرش و دوست داشتن طرف دیگر رابطه به او حس امنیت و اعتماد می‌دهد. رابطه عاطفی سالم تمامی این موارد را در خود جای می‌دهد. انسان‌ها با هم ارتباط برقرار می‌کنند تا به آرامش برسند و رابطه‌ای که آرامش ندارد، رابطه سالمی نیست. در یک رابطه سالم دو طرف رابطه همدیگر را از لحاظ عاطفی، ذهنی و فکری، مادی، رشد شخصیتی، استقلال فردی و مادی حمایت می‌کنند. نیاز به توجه، تحسین، دوست داشته شدن و پذیرفته شدن در زمره نیاز‌های عاطفی‌ای هستند که در رابطه باید به آنها توجه داشت. نیاز به همفکری و آرامش ذهن نیاز ذهنی و فکری‌ای است که باید در یک رابطه از جانب هر دو طرف در نظر گرفته شود. نیاز به استقلال فردی، رشد و پیشرفت شخصیتی در یک رابطه باید تامین شود. در روابطی که وابستگی و چسبندگی در آنها زیاد است، یا از طرفی دیگر، در روابطی که بی‌توجی و بی‌میلی در آنها زیاد است، این نیاز‌ها تامین نمی‌شود. بنابراین، این نوع روابط سمی هستند که یا باید از آنها بیرون رفت یا با تلاش هر دو طرف آن رابطه را ترمیم کرد.
